#doodisnietweg
Presentatie: Maartje Lute
Nadat het zoontje van Maartje Lute overleed – toen hij twee maanden oud was – veranderde haar leven natuurlijk compleet, maar niet op de manier die ze verwachtte. Ze is het leven juist veel meer gaan waarderen.
Ze kwam erachter dat ‘de dood’ iets heel anders is dan ze al die tijd had gedacht en wat haar was verteld. Want de dood is helemaal geen einde. De dood is een transitie naar een andere dimensie, waar je gewoon verder ‘leeft’.
Het is haar missie om mensen een ander perspectief op de dood te geven. Als je snapt wat de dood is – of zou kunnen zijn – zul je ook het leven veel beter gaan begrijpen. In haar programma interviewt zij gasten die meer inzicht kunnen geven in alle vormen van leven die wij hier en nu niet altijd even bewust ervaren.
Gasten en onderwerpen in #doodisnietweg zijn onder meer: mediums, bijna-dood-ervaringen, reïncarnatie, life-between-life hypnose, tekens van overledenen herkennen, numerologie en mensen die niet weten dat ze dood zijn.
Floor Rikken | #doodisnietweg #13
Zenvol omgaan met de dood, wat is dat nou weer? Zen roept een associatie op met relaxen, maar wat Zen letterlijk betekent is concentratie. Het is een afkorting van het woord Zenboeddhisme.
Floor Rikken, Zenmeester en docent bij zen.nl, geeft cursussen waarin Zenvol omgaan met de dood wordt behandeld.
Floor: ‘Wat we mensen leren is mediteren, stil te zijn met zichzelf, waardoor je je aandacht traint en aandachtiger aanwezig kunt zijn. Het gaat er ook om dat áls je aandachtig aanwezig bent, wat je met die aandacht dóet. Je herkent vast wel dat je naar een mooi muziekstuk luistert en ondertussen een boodschappenlijstje in je hoofd aan het maken bent. Aanwezig zijn bij fijne dingen is soms al heel moeilijk, dus hoe is het dan om aanwezig te zijn bij de minder mooie of moeilijke dingen zoals de dood en rouw? Daarvoor leren we mensen een basishouding zodat je aanwezig kunt zijn bij wat er ook gebeurt.’
Eva Heerdink | #doodisnietweg #12
Eva Heerdink (alias Eva Mara) verloor haar beide ouders aan zelfdoding. Haar vader op eenjarige leeftijd en haar moeder als ze 34 is. Ook verliest ze haar broertje als haar moeder acht maanden zwanger is van hem. Je zou dus denken dat ze haar ‘portie dood’ wel heeft gehad, maar het tegenovergestelde is waar.
Eva maakt ‘schadowboxes’ – kleine memorial boxjes ter ere van een overledene, geïnspireerd op de gebruiken tijdens de ‘dias de los muertos’ uit Mexico. Een klein stilstaand toneelstukje waarin een poppetje in de vorm van een blij skeletje de overledene representeert. Het zijn blije skeletjes, ‘omdat daar waar ze zijn, het goed is’.
Ook al weet Eva dat de dood niet het einde betekent, heeft ze zich (vooral na de dood van haar vader – die van haar moeder begreep ze al beter) vaak afgevraagd: Waarom ben je weggegaan? Waarom heb je me achtergelaten? Was zelfs ik niet genoeg om te blijven?
Eva: ‘Mensen die mijn vader hadden gekend, vertelden me hoeveel hij van mij hield en hoe trots hij was. Dat kon ik niet rijmen met zijn keuze.’
In het gesprek met Maartje komen we erachter hoe en waar zij de liefde heeft kunnen vinden in dat gevoel van groot verdriet en diepe afwijzing. Nu snapt ze dat zij de enige is die verantwoordelijk is voor het geluk in haar leven en hoe je leven eruit kan gaan zien als je die verantwoordelijkheid niet wilt of kunt pakken. Ook vertelt ze over een bijzondere out-of-body experience, die haar heeft laten zien dat we maar tijdelijk op aarde zijn.
Noël van Herreweghe | #doodisnietweg #11
(Eindelijk) een man in #doodisnietweg! Maartje Lute interviewt de Vlaming Noël van Herreweghe, een van de oprichters van Ponto3. In het Esperanto betekent ponto ‘brug’ en de 3 staat voor de drie disciplines die hij samen wil brengen (of een brug tussen wil slaan): spiritualiteit, filosofie en wetenschap. Noël geeft met zijn team lezingen over bijna-dood ervaringen, reïncarnatie en boodschappen van overleden dierbaren. Over dat laatste onderwerp organiseerde Ponto3 op 9 oktober j.l. een lezing in Zaltbommel, waar Noël het internationale wetenschappelijke onderzoek naar ‘contact na de dood’ van de Zwitserse onderzoekster Evelyn Elsaesser presenteerde. Evelyn heeft samen met de universiteit van South Hampton jarenlang onderzoek gedaan naar de ervaringen van ‘normale mensen’ die beweren tekens gehad te hebben, of contact te hebben gehad met overledenen. De zaken die ze onderzochten waren onder andere:
Om hoeveel mensen gaat het? Wat heeft het contact met ze gedaan? Geldt het alleen voor mensen in rouw? Wat zijn de overeenkomsten? In #doodisnietweg geeft Noël antwoord op deze vragen.
Jill Looman | #doodisnietweg #10
Maartje Lute gaat in gesprek met energy healer en awakening inspirator Jill Looman. Maartje: ‘Jill en ik hebben beiden ervaren dat je niet weg bent als je dood bent. Ik bij mijn zoon Benja en Jill bij haar stiefvader. We hebben allebei een geluksgevoel ervaren dat we niet direct konden verklaren.’ Jill: ‘Op een gegeven moment voel ik dat zijn hart ermee ophoudt en zijn ziel zijn lichaam verlaat. In mijn beleving gaat dat via mij. Op dat moment voel ik alleen maar liefde. Euforie tot in iedere cel van mijn lijf. Het was zo’n intens gevoel dat ik de kamer ben uitgelopen en op de gang een vreugdedansje heb gedaan. Natuurlijk dacht ik wel even: wat is dit? Ik voelde me totaal anders dan de mensen om me heen en tot op de dag van vandaag is dat gevoel gebleven. Voor mij was dit de bevestiging dat er meer is na de dood. Ze zijn niet weg, er is nog een heel plan – daarna – dat gaat starten.’ Samen met Jill organiseert Maartje de #doodisnietweg workshops. Daarin laten ze mensen ervaren dat je niet weg bent als je dood bent. Dat doen ze door informatie te geven, oefeningen en opdrachten uit te voeren, maar vooral door mensen te laten ervaren dat degene die ze missen vaak veel dichterbij is dan ze denken.
Finy Sheils | #doodisnietweg #9
Finy Sheils verloor haar beide zussen. Op 24-jarige leeftijd eerst haar drie jaar oudere zus Monique aan een auto-ongeluk en een paar jaar later haar zes jaar oudere zus Conny aan een hersentumor. Ze schreef er het boek ‘Verborgen Waarheid’ over, omdat ze vond dat er zo weinig over rouw gesproken werd, zeker in die periode; 28 jaar geleden. Finy: ‘Het overlijden van Monique heeft invloed gehad op mijn beleving van de dood van Conny. Bij haar overlijden had ik direct heel sterk het gevoel: oké, je bent dood, maar ik weet dat je er nog bent.’ Haar boek bevat haar ervaringen, aangevuld met stukken uit haar dagboek van toen, en ‘momenten van het voelen van verbinding met mijn zussen door veren, door onverwachtse bloemen, het omvallen van gedenkkaartjes tijdens gemismomenten. De dood hoort bij het leven en laten we die alsjeblieft niet wegstoppen. Vandaar mijn titel ‘Verborgen Waarheid’. Hoeveel mensen lopen er wel niet rond met rouw, praten er niet over, durven niet te voelen en missen daardoor de mooie tekens die ze ontvangen?’
Anniek Oosting | #doodisnietweg #8
(…) Er zijn inmiddels zo veel verhalen bekend
Dat die andere wereld ontkennen
Jezelf ontkennen is
*
Het grootste gedeelte
Van wie jij werkelijk bent
Leeft in die andere wereld
*
Daarom is contact ook mogelijk.
Het was precies dit stukje tekst waardoor Maartje getriggerd werd en contact opnam met Anniek Oosting van Lichtflits. Ze vroeg haar wat ze hiermee bedoelde, hoe ze aan haar inspirerende teksten komt (die gelezen worden door duizenden mensen) en hoe ze naar de dood kijkt. Anniek: ‘Een klein stukje van onze ziel heeft ervoor gekozen om geboren te worden – te reïncarneren – in het lichaam dat je nu hebt op deze aarde. Maar dat kleine stukje staat nog steeds in contact met dát deel van onze ziel dat groter is dan wat er in ons lichaam leeft en op een ander of hoger niveau weer verbonden is met een grotere ziel. Voor mij is doodgaan niets anders dan dat het kleine stukje weer teruggaat naar het grote deel van je ziel. Als je doodgaat, kom je eigenlijk terecht in onze ware wereld.’ Anniek is ooit begonnen met Lichtflits door te doen wat ze het allerleukste vond, namelijk het delen van zinnen uit boeken die haar inspireerden. Ze is ook zelf teksten gaan schrijven en binnen een jaar had ze 10.000 volgers op Facebook wat uiteindelijk uitgroeide tot 100.000. (Inmiddels zit Lichtflits niet meer op Facebook, maar is wel via andere kanalen te volgen en via haar website https://www.lichtflits.com/)
Sarah Leers | #doodisnietweg #7
Wat is Human Design en op welke manier kan dit ons meer inzicht geven in het overlijden, de zielsmissie en de achterliggende reden van een (kort) leven op aarde? Sarah Leers is Human Design expert. Maartje Lute is benieuwd of of ze, met de inzichten van Human Design, iets over de dood kan zeggen; dat je nooit per ongeluk overlijdt; dat alles een bedoeling heeft. Maartje vraagt haar of ze in de Human Design charts van Maartje en Benja (haar overleden zoon) kan zien of zijn sterven op een bepaalde manier voorbestemd was. Als dat zo is, geldt dat dan ook voor andere volwassenen, ouders en kinderen?
Sandra van Velzen | #doodisnietweg #6
Maartje Lute gaat in gesprek met Sandra van Velzen, medium en docent mediumschap aan het Levenscollege. Ze geeft sessies aan mensen die in contact willen komen met hun overleden dierbaren. Sandra heeft, naast drie kinderen, acht miskramen gehad. Ze vertelt dat ‘dingen een plekje geven’ ervoor zorgde dat de emoties juist lichamelijk vast kwamen te zitten. Kun je contact maken met de miskramen die je hebt gehad? Hebben miskramen ook een ziel? Het kan zijn dat een miskraam niet ‘iets’ is dat is ‘fout’ gegaan, maar dat de ziel een (energetische) verbinding met de moeder heeft willen maken – om een korte tijd een fysieke ervaring in de buik te hebben. Het is, kortom, een gesprek over miskramen dat je niet zo vaak hoort.
Annet Brouwer | #doodisnietweg #5
Annet Brouwer schreef het boek ‘Een gift uit Avalon’: ‘Ik geloofde helemaal niet in een leven na de dood. Dat wat je met je hoofd kon beredeneren en bevatten, dát was waar. Voor mij bestond de wereld uit materie en ik geloofde niet in het ontvangen van tekenen na de dood.’ Tot er iets wonderlijks gebeurde. Midden in de nacht kreeg ze contact met een overleden vriendin. Annet: ‘Ik zag haar, voelde haar en kon met haar praten. Mijn hersens begonnen te kraken en zeiden: dit kan niet. Dit heb je gefantaseerd. Het was een gevecht tussen mijn hoofd en mijn hart. Ik kon het niet plaatsen en heb er jaren over gedaan om deze ervaring te integreren in de nieuwe levensvisie die ik nu heb. Ik heb meerdere ervaringen gehad. Mijn vader, moeder en neef zijn overleden en die ik heb allemaal op een bepaalde manier gezien, gehoord of gevoeld. Het is jammer dat we het hier in de samenleving niet zomaar over hebben, terwijl heel veel mensen dit soort ervaringen hebben. In mijn boek deel ik deze ervaringen om mensen de erkenning en het vertrouwen te geven dat dit kan, en dat je niet weg bent als je dood bent.’
Shanti Schicks | #doodisnietweg #4
Maartje Lute heeft jarenlang gedacht dat ze de enige was die zich op een bepaalde manier voelde na het overlijden van haar baby, maar ineens was daar Shanti Schiks. Zij verliest haar zoontje Elfin (toen hij 11 maanden oud was) door een familiedrama, waarbij ook zijn vader en oma om het leven komen. Shanti ervaart eigenlijk direct een serene rust. Een diepgeworteld gevoel van acceptatie en zelfs vrede. Haar omgeving, en zijzelf, wachten op de schok die nog wel móet komen, maar deze komt niet. Shanti: ‘Het was echt niet alleen ‘licht en liefde’. De golven van verdriet waren er zeker ook, en dat was heel pittig, maar juist door de pijn te accepteren, bleef de rust.’ Ze voelt Elfin dichterbij dan ooit, ervaart synchroniciteit en krijgt tekens. Maar bovenal voelt ze in alles de liefde. De liefde voor hem, van hem, en de liefde voor het leven zelf. Maartje gaat in gesprek met haar over hun ervaringen, de projectie die op het thema ‘rouw’ ligt, het verschil voelen tussen je hoofd en je hart, en natuurlijk over waar hun kinderen nu ‘zijn’ en wat de dood eigenlijk is.
Yvette Visser | #doodisnietweg #3
Maartje Lute gaat in gesprek met Yvette Visser, medium, levenscounselor en auteur van het boek ‘Herken mij in vlinders’, waarin ze gesprekken voert met haar overleden oom Dirk. Dirk is ziek en weet dat hij gaat overlijden. In een van hun laatste (brief)gesprekken vertelt Yvette over haar ervaringen en interesse in het mediumschap en hoe zij contact kan maken met overledenen. Dirk reageert respectvol, maar laat haar ook weten niet in een leven na de dood te geloven. Hij gelooft dat wij, net als de natuur, eindig zijn. Dat we geboren worden, sterven en opgenomen worden in de aarde en uiteindelijk tot aarde verworden. ‘Maar,’ zegt hij in zijn laatste brief, ‘mócht het zo zijn en het heeft nut, dan zal ik contact met je opnemen na mijn dood.’ Al in dezelfde week na zijn overlijden, verschijnt Dirk tijdens een oefensessie bij een vriendin van Yvette. Er volgen meerdere ontmoetingen en Dirk is zo enthousiast en verrast over zijn ontdekking, dat hij graag al zijn ervaringen deelt met Yvette. Het levert een prachtig boek op, vol wijsheden, inzichten, anekdotes en vooral heel veel hoop en liefde.
Christel van der Meer | #doodisnietweg #2
De meest waardevolle les die Maartje ooit van iemand leerde is: ‘dat wanneer je de dood insluit, je het leven voluit kunt gaan leven. Het was Christel die tegen mij zei – toen mijn zoontje zes weken oud was en heel ziek, ‘Maar Maartje, wat nou als het de bedóeling is dat Benja doodgaat?’ Het was niet iets wat ik wilde horen en al helemaal niet iets waar ik bij stil wilde staan. Maar door haar woorden werd er bij mij een proces in gang gezet dat mijn leven totaal veranderd heeft.’ Christel van der Meer is spiritueel coach, Shiatsu masseur, maar vooral inwijdster in waarachtig leven: ‘Het is de kunst om te verblijven in de scheur tussen leven en dood, want ik geloof dat als je daar kunt verblijven, je gevonden zult worden door iets dat groter is dan jij. Neem de dood op schoot, in plaats van hem achter je te plaatsen en hem tussen jou en het leven in te zetten, als een monster. Bekijk de dood als iets dat altijd aanwezig is. Er is de hemel en de aarde, en wij zijn het instrument daartussen. We verschijnen even in de stoffelijkheid, maar keren altijd weer terug naar die allesomvattendheid die de dood eigenlijk is.’
Catja de Rijk | #doodisnietweg #1
Catja de Rijk had een bijna-dood-ervaring: ‘Had me daar gelaten,’ dacht ze naderhand. ‘Dat was het eerste dat ik dacht toen ze me terughaalden en ik met een schok weer op de operatietafel lag. Met die gedachte heb ik achteraf best moeite gehad. Ik heb een prachtig liefdevol leven, met mensen waar ik van houd, maar ik heb niet eens aan ze gedacht toen ik die tunnel ingleed. Ik snap het nu wel helemaal als mensen met een glimlach op hun gezicht overlijden. Sinds ik ‘terug’ ben, heb ik een lijntje met boven en zie ik overleden personen en krijg ik boodschappen door waar ik anderen mee kan helpen. Ik heb een boek geschreven over mijn ervaringen: Het Kan Ons Allemaal Gebeuren. Met alles wat ik erover kan vertellen, zeg ik uiteindelijk altijd: gelukkig mag ik het straks nog een keer meemaken.’